W zeszłym roku, miałam okazję pracować z uczniem, który na każdych zajęciach mówił: " Pani Wioletko, jak myślisz jakie kłopoty ma dzisiaj Tymon? Poczytasz mi?". Od kiedy pokazałam mojemu uczniowi tę książkę (a ja znalazłam ją podczas poszukiwań "przydasie" do zajęć o umiejętnościach społecznych) to bardzo mu się spodobała. Nasze zajęcia rewalidacyjne zawsze zaczynaliśmy od Tymona. I myślę, że tutaj już jest wystarczająca rekomendacja z ust dziecka. Natomiast, jeśli jesteście ciekawi tej pozycji, to zachęcam do kontynuacji czytania😀
Kłopoty Tymona. Historyjki społeczne o tym, jak się zachować w różnych sytuacjach życia społecznego to książeczka napisana przez Magdalenę Gut i wydana przez jedno z moich ulubionych wydawnictw Wydawnictwo Harmonia.
Jest to bardzo ciekawa pozycja, przydatna przede wszystkim w pracy z dziećmi ze spektrum autyzmu, ale też dobrze sprawdzi się podczas zajęć edukacyjnych, treningu umiejętności społecznych (TUS).
Tymon to uczeń w wieku szkolnym, który ciągle wpada w tarapaty. Kłopoty i sytuacje, które go spotykają mają swoje konsekwencji w środowisko społecznym. Jego problemy wynikają z faktu, że ma trudności w ocenie tego, jak powinien się zachować w danej sytuacji społecznej.
Historie przedstawione w książce są życiowe. Podzielone na trzy kategorie - dom, szkołę i miasto. W każdej z tych kategorii znajduje się siedem opowiadań.
przykładowa strona z książki
Zadaniem dziecka jest zapoznanie się z daną historią, a następnie odpowiedzieć na pytania:
- sprawdzające zrozumienie tekstu,
- sprawdzające zrozumienie sytuacji przedstawionej w opowiadaniu.
Tematyka poruszana w publikacji jest różnorodna:
- obowiązki domowe,
- rozmowa z nieznajomymi,
- umiejętność składania życzeń,
- współpraca w grupie,
- kupowanie biletu,
- zachowanie w miejscach publicznych, itd.
Pozycja ta zawiera pod każdym opowiadaniem przykładowe rozwiązanie sytuacji. Z punktu widzenia osoby prowadzącej zajęcia, jest to bardzo przydatne w kontekście omówienia z uczniem danego problemu. Podczas moich zajęć często też wykorzystuję rysunki lub razem z dzieckiem wykonujemy pracę plastyczną, której zadaniem jest utrwalenie poznanej treści.
Ta publikacja świetnie sprawdzi się rodzicom, nauczycielom, terapeutom, psychologom.
Z tej serii ukazały się również pozycje autorstwa Magdaleny Gut - Orłowskiej:
- Tymon i emocje,
- Tymon rozumie innych.
W mojej pracy publikacja ta przydatna jest podczas zajęć rewalidacyjnych. Dzieci z chęcią słuchają o tarapatach, które mogłyby spotkać każdego. Opowiadania są napisane zrozumiałym językiem dla dziecka. Historie są ciekawe, czasami i zabawne. Polecam tą publikację, szczególnie tym, których dzieci miewają trudności z rozumieniem różnych sytuacji społecznych lub trudności sprawiają kontakty społeczny. Aczkolwiek książka przyda się również nauczycielom edukacji wczesnoszkolnej podczas zajęć na przykład o dobrym zachowaniu się.
Znacie tą książkę? Korzystacie? Macie jakieś ciekawe pomysły na zajęcia z wykorzystaniem tej publikacji? Dajcie znać w komentarzu😉
Wielkanocne przygotowania czas zacząć :) Pozostało nam jeszcze kilka dni zajęć, warto więc poruszyć z dziećmi temat Wielkanocy. W dzisiejszy wpisie, mam zamiar Was trochę zainspirować :)
FILM EDUKACYJNY
PROGRAM EDUKACYJNY
Mam wielki sentyment do programu "Domowe przedszkole". Sama jako dziecko z chęcią go oglądałam. W proponowanym przeze mnie programie mowa oczywiście o "Świątecznych zwyczajach" :) Jest to program skierowany głównie do przedszkolaków.
Plansze wielkanocne zawierają ilustracje wraz z podpisami. Zdjęcia przedstawiają symbole wielkanocne i ilustracje związane z Wielkanocą. Mogą przydać się podczas omawiania tej tematyki.
Karty pracy przydadzą się podczas zajęć z przedszkolakami, jako dodatek do zajęć edukacyjnych w młodszych klasach szkolnych. Świetnie sprawdzą się też na zajęciach rewalidacyjnych, czy korekcyjno- kompensacyjnych.
- doskonalenie umiejętności małej ręki (kolorowanie, wycinanie)
Zadaniem dziecka jest udekorowanie pisanek i ich wycięcie. Wraz z pomocą dorosłego można wyciąć małe kółeczko u góry , i przełożyć przez nie sznurek, wstążkę. Dzięki czemu, kolorowe pisanki mogą zdobić okna lub drzwi.
Mam nadzieję, że powyższe karty pracy przydadzą się Wam podczas zbliżających się zajęć. Dajcie znać, co o nich myślicie i koniecznie jeśli wykorzystacie :)
ZABAWY PLASTYCZNE
Wielkanoc to również wdzięczny temat do zabaw plastycznych:
- dekorowanie pisanek (wydmuszki, na papierze, wydzieranka, wyklejanka, z muliny, i wiele wiele innych)
Tutaj znajdziecie szablon jajka do dekorowania: JAJO
- wiele inspiracji znajdziecie na mojej ulubionej stronie: krokotak.com lub pinterest.
EKSPERYMENTY WIELKANOCNE
Zachęcam Was również do różnych eksperymentów wielkanocnych! Oczywiście pod lupę weźcie jajko :) Jeden eksperyment wykonałam w zeszłym roku. Popatrzcie :)
Przypominam Wam również o artykule z zeszłego roku, w którym prezentuje kilka aktywności wielkanocnych z dziećmi. Są tam przedstawione głównie zabawy ruchowe: ZABAWY WIELKANOCNE.
Zajrzyjcie również na mojego FACEBOOKA, dzięki temu będziecie na bieżąco :) Będzie mi miło, jeśli podzielisz się pomocami ze znajomymi :) Dziękuję!
2 kwietnia obchodzony jest Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. A miesiąc kwiecień nazywany jest miesiącem autyzmu.
Autyzm to całościowe zaburzenie rozwoju o podłożu neurorozwojowym. Zaburzenie to, dotyka coraz więcej dzieci. Mówi się o tym, że na świecie autyzm pojawia się na 1 na 100 narodzeń. Oznacza to, że w Polsce żyje około 400 tysięcy osób ze spektrum autyzmu.
Smutne jest jednak to, że osoby te, na co dzień doświadczają krzywdzącego i okrutnego traktowania. Wiele osób w Polsce, nie rozumie tego zaburzenia, i co gorsze nawet nie jest w stanie wyjaśnić co to jest.
W ramach akcji społecznej z okazji Dnia Świadomości Autyzmu przygotowałam krótki film o tym zaburzeniu dla dzieci. Być może pewne kwestie będą musiały być wyjaśnione, dlatego poniżej znajdziecie kilka informacji, które należy wiedzieć rozmawiając z dziećmi o tym zaburzeniu.
Autyzm, tak jak już wspomniałam wcześniej to całościowe zaburzenie rozwojowe o podłożu neurorozwojowym.
NIE jest to ani dziwactwo, ani złe wychowanie (jako usprawiedliwienie dla "odmiennego" zachowania), ani choroba. Skoro to nie jest choroba, to nie ma też na autyzm lekarstwa. Pomóc osobom może wczesna diagnoza i odpowiednie wsparcie ze strony specjalistów.
O osobach z tym zaburzeniem mówi się, że są ze spektrum autyzmu. Wiąże się to z faktem, że istnieje wiele różnych zachowań, które niełatwo jest umieścić w jednym typowym nazewnictwie. Każda z osób może przejawiać różne trudności, mogą pojawić się jakieś zachowania lub nie. Dlatego też, trudno jest diagnozować osoby ze spektrum autyzmu. Istnieją natomiast pewne wyznaczniki, które opisane są m.in. w Międzynarodowej Klasyfikacji ICD-11. Należą do nich:
1. Nieprawidłowy rozwój wyraźnie widoczny przed 3 rokiem życia w co najmniej jednych z następujących :
- Rozumienie i ekspresja językowa używane
w społecznym porozumiewaniu się,
- Rozwój wybiórczego przywiązania społecznego
lub wzajemnych interakcji społecznych,
- Zabawa funkcjonalna lub symboliczna.
2. Nieprawidłowości w interakcjach społecznych (m.in. niedostateczne wykorzystanie kontaktu wzrokowego, wyrazu twarzy, gestów; nieprawidłowości w rozwoju związków rówieśniczych, trudności w rozpoznawaniu emocji)
3. Nieprawidłowości w porozumiewaniu się (m.in. opóźnienie lub brak rozwoju mowy; stereotypowe powtarzanie słów; brak spontanicznej różnorodności zabaw w udawanie lub zabaw naśladujące role społeczne);
4. Ograniczone, powtarzające się i stereotypowe wzorce zachowania, zainteresowania i aktywności (tj. trzepotanie rękoma, fanatyczne zainteresowania jedną dziedziną lub obiektem, konieczność rutyny, określonych wzorców zachowania).
Jedną z najczęstszych diagnoz jest zespół Aspergera. Aktualnie (wg ICD-11) mieści się on w kryteriach zaburzeń ze spektrum autyzmu. Wcześniej był traktowany jako odrębna jednostka.
Zespół Aspergera przejawia podobne zaburzenia wymienione powyżej. Jedyną znaczną różnicą jest to, że u osób z zespołem Aspergera nie stwierdza się opóźnienia w rozwoju mowy i funkcji poznawczych.
Jak rozmawiać z dziećmi o osobach ze spektrum autyzmu?
Rozmawiając z dziećmi o osobach ze spektrum autyzmu warto zwrócić uwagę na niektóre zachowania, które mogą być odmienne:
1. Osoby ze spektrum autyzmu często przejawia problemy z integracją sensoryczną. W związku z tym mogą pojawić się takie zachowania jak: nadwrażliwość lub podwrażliwość na bodźce.
Dzieci mogą zasłaniać uszy (gdy jest za głośno) lub wręcz przeciwnie podgłaśniać np. muzykę, gdy się jest ona wystarczająco głośna dla osoby.
Mogą nie lubić dotyku, lub wręcz przeciwnie domagać się go w sposób intensywny.
Niektóre osoby również są nadwrażliwe lub podwrażliwe na zapachy.
Niektórym bardzo przeszkadza światło, przez co zasłaniają oczy lub trzepoczą rękami przed oczami.
Niektórzy uwielbiają szybkie kręcenie (np. na placu zabaw), ciągle muszą być w ruchu.
Dzieci ze spektrum autyzmu, często lubią różne wrażenia wzrokowe tj. kolorowe lampki, włączanie i wyłączanie światła, błyskotki, świecące zabawki. Są też i takie, które uciekają od takich bodźców.
2. Charakterystyczne jest też to, że osoby ze spektrum często są zafiksowani na konkretnym temacie. Często mają ogromną wiedzę z tego konkretnego zagadnienia. Mają trudności ze zmianą tematu w rozmowie. Zadają dużo pytań, często nie oczekując odpowiedzi. Częstym tematem ich zainteresowań mogą być np. liczby, matematyka, kosmos, robotyka, zwierzęta (lub jakiś konkretny gatunek).
W rozmowie z osobą ze spektrum warto zapytać: "Może porozmawiamy o czymś innym?" , "Zmieńmy temat rozmowy na...".
3. Zachowania stereotypowe/ stimy czyli powtarzające się czynności, zachowania rutynowe. Do takich można zaliczyć:
- machanie rękoma w chwili radości, smutku, złości;
- kiwanie się w przód i w tył;
- podskakiwanie w chwili radości, podekscytowania;
- trzepotanie rękoma przed oczami;
- nerwowym krążeniem po pokoju;
- powtarzanie niektórych czynności;
- gryzienie rękawa, itd.
Celem tych zachowań jest autostymulacja, odprężenie, regulowanie napięcia. Często i my w czasie wielkiego stresu lub radości wykonujemy takie stereotypowe zachowania np. gryziemy długopis, czy ruszamy nogą.
Osoby ze spektrum autyzmu, w momencie gdy nie mogą wykonać pożądanej czynności lub, gdy zmieni się jakaś aktywność bez wcześniejszego ostrzeżenia mogą krzyczeć, złościć się, płakać. Są to sytuacje, kiedy warto porozmawiać z dzieckiem, spróbować je uspokoić, wyjaśnić, zapytać co się stało.
W rozmowie z dziećmi zwróćcie też uwagę, że osoby ze spektrum autyzmu:
- chcą się bawić,
- chcą mieć koleżanki/ kolegów,
- chcą się uczyć i chodzić do szkoły,
- chcą po prostu normalnie żyć.
Nie bądźciezieloniw temacie autyzmu, poszukujcie wiedzy, rozwiązań. Rozmawiajcie o trudnościach osób ze spektrum autyzmu z dziećmi. Im wcześniej zaczniemy oswajać dzieci z pewnymi zachowaniami, tym szybciej uda się walka z dyskryminacją, stereotypami i uprzedzeniami.
Dajcie znać, czy weźmiecie udział w inicjatywie społecznej "Zaświeć się na kolorowo dla autyzmu".
Na początku swojej pracy rewalidacyjnej poszukiwałam pomocy edukacyjnych, terapeutycznych, które wsparłyby mnie podczas rozmów, czy tematyki dotyczących emocji. W taki oto sposób natrafiłam na grę terapeutyczno- edukacyjną "Góra uczuć".
"Góra uczuć" to przede wszystkim narzędzie, które, z powodzeniem spełni swoją funkcje podczas zajęć rewalidacyjnych, terapeutycznych, socjoterapeutycznych.
Gra przeznaczona jest dla:
- psychologów,
- pedagogów,
- psychoterapeutów,
- rodziców.
Głównym założeniem tej gry jest dzielenie się doświadczeniami, emocjami, spostrzeżeniami w sposób bezpieczny. "Góra uczuć" opiera się głównie na zdaniach niedokończonych, zadaniach relaksująco- oddechowych, zadaniach z zakresu komunikacji interpersonalnej oraz ćwiczeniach rozwijające wyobraźnie.
Gra jest świetnym początkiem do inicjowania rozmów o emocjach czy podsumowaniem takich zajęć. Pozwala nam również poznać dziecko, jego sposób myślenia. Gra może spełniać funkcje diagnozującą umiejętność współpracy i komunikacji w grupie.
Opis gry
Wydawnictwo: Heim [https://heim.com.pl/]
Liczba graczy: 2-4
Wiek graczy: powyżej 6 lat
Czas gry: około 30 minut (w zależności od ilości graczy).
Gra zawiera: planszę, pionki, kostkę, koło z emocjami, karty "Bagaż Doświadczeń", karty "Wyzwania", instrukcję gry wraz ze wskazówkami dla prowadzącego.
Przebieg:
Na samym początku każdy z graczy wybiera pionek. Należy potasować wspomniane już karty "Bagaż Doświadczeń" i "Wyzwania" i odłożyć je w odpowiednim miejscu na planszy.
karty "BAGAŻ DOŚWIADCZEŃ"
karty "WYZWANIA"
Gra rozpoczyna się na polu START. Celem graczy jest dotarcie do pola META. Po drodze, każdy z graczy ma okazję poznać siebie i innych, zintegrować się z pozostałymi graczami, nauczyć się mówienia o emocjach: radościach, smutkach, lękach.
!Bardzo ważne jest, aby przed zajęciami ustalić zasady, w których każdy będzie czuł się bezpiecznie. Warto ustalić zasadę, że wszystko, co zostanie powiedziane podczas zajęć jest tajemnicą, pozostaje tylko pomiędzy uczestnikami.
Na polu META znajduje się skrzynia ze skarbem. Każdy z graczy samodzielnie wybiera, co dla niego jest ważne (na końcu rozgrywki gracze mogą namalować, narysować, opowiedzieć)- może nowy przyjaciel, miło spędzony czas, lody malinowe. Każde rozwiązanie jest dobre :)
Rozgrywka toczy się, tak długo, aż wszyscy gracze dotrą na metę, lub gdy pierwsza osoba trafi na pole i zakończy grę.
Karty - zadania
1. Karty "Bagaż Doświadczeń" - karty zawierają głównie zdania niedokończone np.:
- Lubię...
- Cierpię, gdy...
- Gdy jestem zła/y to.....
Zadaniem tych kart jest podzielenie się doświadczeniami, emocjami.
2. Karty "Wyzwania" - karty typu Pytanie czy Wyzwanie. Zadania są łatwe i przyjemne dla dziecka. Wyzwania to zadania oddechowe, ćwiczenia fizyczne, pytania i zadania angażujące innych graczy.
Przykłady wyzwania to:
- Wymień trzy rzeczy lub osoby, które chciałbyś zabrać na bezludną wyspę,
- Opisz szczęśliwą rodzinę,
- Pokaż jak wyglądasz, gdy jesteś wściekły.
3. Na planszy pojawiają się też różne ilustracje. Do tych ilustracji gracze opowiadają o obrazku (na planszy symbol ?). Opisują, co widzą, jakie emocje mu towarzyszą.
4. Koło uczuć- jest pomocą, którą można wykorzystać do opisywania obrazka (symbol ?). Emocję, którą gracz wylosuje jest bazą do stworzenia historii do ilustracji.
Moja opinia
Pamiętam, gdy pierwszy raz wykorzystałam tą grę podczas zajęć rewalidacyjnych o emocjach z uczniem klasy 5. Uczeń chciał grać w tę grę, cały czas. Bardzo mu się ta gra spodobała. I faktycznie, gra jest bardzo ciekawa, zawiera wiele ciekawych zadań, które są bliskie każdemu dziecku. I przede wszystkim jest dobrą pomocą do rozmów o emocjach, do diagnozy ucznia w kontekście komunikacji, umiejętności interpersonalnych. Dzięki tej grze, uczeń ma okazję do poznania siebie, poznania drugiego człowieka.
Pomimo tego, że gra przeznaczona jest głównie do pracy terapeutycznej, świetnie sprawdzi się również w warunkach domowych. Gra przeznaczona jest również dla rodziców, którzy chcą poznać swoje dziecko, pogłębić z nim relację.
Gra przyda się zarówno na półce pedagoga specjalnego (m.in. w pracy z uczniem z lekką niepełnosprawnością intelektualną, ze spektrum autyzmu, z afazją, z niepełnosprawnością ruchową, itd.), w gabinecie psychologa i pedagoga szkolnego czy u terapeuty, socjoterapeuty.
Pomoc ta wykonana jest z wielką starannością, zawiera ciekawe ilustracje. I co bardzo mi się podoba, to fakt, że autor gry zadbał o wskazówki dla specjalisty: na co zwrócić uwagę podczas konkretnych kart, czy ćwiczeń.
Co myślicie o tej grze? Macie już ją w swoim warsztacie pracy?
Dajcie znać w komentarzach :)
Pamiętaj, że możesz mnie znaleźć również na FACEBOOKU :)
21 marca to nie tylko pierwszy dzień wiosny, ale też Światowy Dzień Zespołu Downa, czyli znany wśród nas Dzień Kolorowych Skarpetek.
Skąd wziął się pomysł na taki dzień?
Mogłoby się wydawać, że żyjemy w społeczeństwie rozwijającym się, tolerancyjnym, jednak wciąż osoby z niepełnosprawnościami napotykają trudności, nie tylko w zakresie barier architektonicznych. Osoby te również spotykają na, co dzień dyskryminacje, stereotypowe myślenie i uprzedzenia.
Światowy Dzień Zespołu Downa to święto ustanowione w 2005 roku z inicjatywy Europejskiego Stowarzyszenia Zespołu Downa. Od 2012 roku patronat nad obchodami sprawuje Organizacja Narodów Zjednoczonych.
Co roku, 21 marca organizatorzy przygotowują wiele wydarzeń, których celem jest promowanie praw osób z Zespołem Downa, zwrócenie uwagi na ich potrzeby.
Data 21 marca nie jest wcale przypadkowa. Po pierwsze jest to pierwszy dzień astronomicznej wiosny i jednocześnie dzień narodzin ludzi niezwykłych!, a po drugie 21 dzień jako, że na 21 parze chromosomów występuje dodatkowy chromosom (trisomia 21 pary chromosomów).
Przyłączyć się do celebracji 21 marca można w bardzo różny sposób - zdalnie:
-śledząc profile akcji na Facebooku, Twitterze i YouTube;
-aktywnie: organizując wydarzenie w swojej okolicy i rejestrując je na stronie World Down Syndrome Day w odpowiedniej zakładce, wpisując nazwę, dodając zdjęcie i krótki opis;
Strona Światowego Dnia Zespołu Downa www.worlddownsyndromeday.org
Zespół Downa to nie choroba a wada genetyczna, pewna odmienność biologiczna, w której zachodzi tzw. trisomia 21, czyli występowanie dodatkowego chromosomu w 21 parze chromosów. To właśnie trisomia 21 modyfikuje odmienny rozwój i kształtuje niektóre cechy, które są inne od pozostałej części społeczeństwa. Pierwszy raz na inny wygląd dzieci z niepełnosprawnością intelektualną zwrócił uwagę angielski lekarz John Langdon Down (1866 r.) i to własnie od jego nazwiska został nazwany ten zespół.
Jakie cechy zewnętrzne pozwalają rozpoznać Zespół Downa?
Zespół Downa to wada, którą większość społeczeństwa jest w stanie rozpoznać po wyglądzie twarzy. Głównymi cechami charakterystycznymi są:
- Skośne ustawienie szpar powiekowych, szczególnie wyraźne jest to wówczas, gdy kąt wewnętrzny oka pokryty jest fałdem skórnym (tzw. zmarszczką nakątną);
- Twarz sprawia wrażenie płaskiej, ponieważ grzbiet nosa jest płaski, a kości policzkowe są nieco odstające;
- Gwiaździście, regularnie ułożone jasne plamki na tęczówce oka;
- Nisko położone, małe małżowiny uszne;
- Krótkie dłonie i stopy;
- Bardzo często występuje większa przerwa pomiędzy dużym palcem a pozostałymi, a także kciukiem ręki i resztą palców. Na podeszwie stopy czasami widoczna jest bruzda biegnąca od szpary pomiędzy dużym palcem i pozostałymi palcami.
- Usta są małe, a wargi raczej wąskie, co powoduje, że jama ustna jest zwykle mniejsza niż u innych dzieci, a podniebienie jest raczej wąskie i wysoko wysklepione ( tzw. podniebienie gotyckie). Z powodu małej przestrzeni w jamie ustnej, język ma mniej miejsca i tendencję do wystawania.
Cech tych jest zdecydowanie więcej, nie wszystko zawsze występują. Aby rozpoznać Zespół Downa potrzeba minimum 10 cech, a najskuteczniejszą formą diagnozy jest badanie kariotypu i konsultacja ze specjalistą (genetyk kliniczny).
Zespół Downa a niepełnosprawność intelektualna
Jeszcze nie tak dawno uważano, że Zespół Downa jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawnośc intelektualnej, którą rozumiano jako obniżone funkcje poznawcze (mierzone testem IQ) oraz ograniczenia w zakresie zdolności adaptacyjnych w co najmniej dwóch sferach (takich jak komunikowanie się czy samoobsługa). Takie myślenie spowodowało, że dzieci z ZD zostawały pozostawione same sobie, nie uzyskiwały potrzebnej pomocy specjalistów, a przekonanie było takie "takie są, nie da się nic z tym zrobić". Na szczęście już teraz wiemy, że na rozwój intelektualny i społeczny mają wpływ oddziaływania środowiska, w którym znajduje się dziecko. Bardzo ważne jest wychowanie dzieci, stymulacja ich rozwoju, wsparcie zarówno dzieci, jak i rodziców. Im wcześniej zostanie wprowadzone wczesne wspomaganie rozwoju, konsultacje specjalistyczne ( lekarskie, logopedyczne pedagogiczne, psychologiczne), tym dzieci z ZD mają większe szanse na prawidłowy rozwój.
! Przy okazji chce wspomnieć o języku, który tworzy naszą rzeczywistość. Podczas zajęć z dziećmi i młodzieżą używaj poprawnego języka.
Osoba niepełnosprawna czy z niepełnosprawnością? Taka mała różnica, a ukazuje nam odmienne podejście.
Osoba niepełnosprawna - przyklejamy łatkę osobie, jako, że niepełnosprawność stanowi jej główną tożsamość. Zapominając, że osoba ta posiada też inne elementy tożsamości takie jak bycie pracownikiem, bratem, córką, mężem, kobietą.
Osoba z niepełnosprawnością - to osoba, której jedną z cech tożsamości jest niepełnosprawność.
Więcej informacji o Zespole Downa znajdziesz tutaj: Informator stworzony przez Stowarzyszenie Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa Bardziej Kochani.
Pomysły na zajęcia z okazji
Światowego Dnia Zespołu Downa
Dzień ten jest świetną okazją do rozmowy z dziećmi i młodzieżą na tematy związane z:
- niepełnosprawnością;
- tolerancją;
- stereotypami, dyskryminacją i uprzedzeniami.
Poniżej znajdziecie kilka pomysłów, co możecie zrealizować z dziećmi podczas tego dnia.
FILMY
1. "Podaj żółte kółko"- jest to film ukazujący rzeczywistość osób z Zespołem Downa. A rzeczywistość jest taka jak każdego dziecka, czyli zabawa, edukacja, kontakty społeczne. Film pokazuje, że dzieci z Zespołem Downa nie różnią się niczym, wręcz przeciwnie łączy nas więcej niż myślimy.
Żółte kółko stało się symbolem kampanii społecznej, której celem jest wsparcie osób z niepełnosprawnością intelektualną. Zółte kółko jako symbol akceptacji i wsparcia.
Przy okazji polecam szczególnie Waszej uwadze książkę autorstwa Elizy Piotrowskiej "Żółte kółka. Mam na imię Inna" . Pozycja ta może być również podstawą Waszych zajęć z najmłodszymi.
2. "Nie bój się myśleć inaczej - Światowy Dzień Zespołu Downa 2020" -
krótki film, który daj nam odpowiedzi na nurtujące nas pytania z życia osób z ZD. Film może być podsumowaniem zajęć o stereotypach.
3. "Downtown- miasto Downów" - film dla starszej młodzieży. Przed obejrzeniem filmu z młodzieżą warto ukazać, film jako symbol, a język użyty jest swoistą metaforą.
Film ukazuje nam rzeczywistość osób z ZD, ich funkcjonowanie w rodzinie, ich marzenia, pragnienia, potrzeby, zachowania.
Co oprócz filmów?
1. Skojarzenia - beczka słów - NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ. Dzieci tworzą skojarzenia związane z tym pojęciem. Ważne jest, aby zachęcić
uczniów/uczennice do otwartości i podkreślić fakt, że nie ma tu dobrych i złych
odpowiedzi. Wspólne określenie czy pojawiło się więcej pozytywnych czy
negatywnych skojarzeń. Zadanie to może być punktem wyjścia do rozmowy o dyskryminacji, stereotypach i uprzedzeniach.
2. Zabawa "Prawda- fałsz" - nauczyciel czyta różne zdania związane z Zespołem Downa i zachęca uczniów do określenia, czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. Rozmowa i wyjaśnienie konkretnych zagadnień.
Uzupełnieniem tego zadania, może być krótki film, który znajdziecie powyżej "Nie bój się myśleć inaczej".
Przykładowe zdania z wyjaśnieniem znajdziecie w PDF poniżej. Przygotowane przeze mnie zdania są odpowiednie od klasy 4.
3. Skarpetkowe wyzwanie- klasowe zdjęcie, kolaż z nadesłanych zdjęć w różnokolorowych skarpetkach.
4. Przygotowanie plakatu/ prezentacji:
a) Sławne/ Uzdolnione osoby z Zespołem Downa
Podpowiedź:
Warto poszukać informacji o:
Pablo Pineda (hiszpański aktor, który zdobył nagrodę filmową w San Sebastian; ukończył Uniwersytet w Maladze, autor kilku książek, nauczyciel);
Chris Burke (amerykański aktor i piosenkarz);
Ángela Bachiller (hiszpańska polityk);
Madeline Stuart (australijska supermodelka);
Karen Gaffney (amerykańska sportsmenka, jako pierwsza osoba z ZD przepłynęła wpław kanał La Manche, wielokrotna zdobywczyni nagród w pływaniu, także podczas igrzysk olimpijskich);
Isabelle Springmühl (gwatemalska designerka, w 2016 roku ogłoszona przez telewizję BBC jedną z najbardziej 100 wpływowych kobiet);
Justyna Matysiak ( jako jedyna Polka zdobyła nagrodę Grand Prix na międzynarodowym festiwalu sztuki Art-brut);
Barbara Lityńska (wydała dwa tomiki poezji, aktorka Teatru 21);
Piotr Swend (aktor serialu "Klan").
b) Zespół Downa- charakterystyka;
c) wsparcie osób z Zespołem Downa
To jest kilka moich pomysłów na zajęcia. Dajcie znać, jakie Wy macie plany na ten dzień :)
Zaglądajcie też na mojego funpage na FACEBOOKU, w tym tygodniu znajdziecie tam kilka propozycji filmowych i książkowych dotyczących potrzeb, wsparcia osób z Zespołem Downa. Zapraszam!
"Wiosna, ach to Ty!" jak śpiewał znany nam wszystkim Marek Grechuta. Moją ulubioną porą roku zdecydowanie jest wiosna. A Waszą jaka jest?
W dzisiejszym wpisie przygotowałam dla Was kilka wiosennych inspiracji. Znajdziecie zarówno filmiki, piosenki, karty pracy i inne propozycje zabaw.
FILMY
1. W filmie "Wiosna" znajdziecie:
- informacje o zwiastunach wiosny,
- czym jest przedwiośnie,
- gatunki wiosennych roślin,
- informacje o pszczołach - zapylenie,
- informacje o zwierzętach powracających do Polski, budzących się z zimowego snu.
2. W filmie znajdziecie zagadki o majowej łące.
Pomoce dydaktyczne do tematu majowej łąki: MAJOWA ŁĄKA .
WIOSENNE PIOSENKI
1. "Wiosna, nowina radosna"
Piosenka z prostymi słowami, rytmiczna. Dobrze sprawdzi się, przy zajęciach muzyczno- tanecznych jako podkład do wiosennych tańców np. z chusteczkami/ tasiemkami.
2. "Wiosna w błękitnej sukience"
Do tej piosenki mam wielki sentyment. Pamiętam, że sama się jej uczyłam, gdy uczęszczałam do szkoły. Myślę, że nie straciła na wartości :)
3."Wiosna" A. Vivaldiego
Nie zapominajmy również o muzyce klasycznej. Wykorzystując ten utwór możesz z dziećmi:
- stworzyć wiosenną orkiestrę wykorzystując ruch np. granych instrumentów,
- doskonalić percepcję słuchową- jakie instrumenty słyszysz?
- rysować w rytm do utworu.
KARTY PRACY
1. Dziennik pogody
Bardzo dobrym sposobem na zapoznanie dzieci ze składnikami pogody, nauką posługiwania się termometrem jest prowadzenie dziennika pogody. Dziennik pogody możecie prowadzić przez cały rok. Natomiast, zachęcam bardzo do prowadzenia go, szczególnie wiosną. Jak mówi polskie przysłowie "W marcu jak w garncu" . Pogoda, szczególnie marcowa może być bardzo zmienna , więc prowadzenie takiego dziennika pogody będzie dla dzieci atrakcyjniejsze :)
Dziennik może być w formie rysunków, można ustalić z dziećmi, jakie symbole rysunkowe oznaczają daną pogodę. Dla dzieci starszych można opisywać pogodę.
Warto z dziećmi ustalić stałą porę dnia, kiedy będzie mierzyło się temperaturę. Można też zapisywać notatki, zarówno rano jak i wieczorem.
Oprócz dziennika pogody, udostępniam Wam krótką kartę pracy do dziennika pogody, która ułatwi podsumowanie miesiąca, lub sformułowanie wniosków dotyczących pogody.
a) Zabawa w detektywa. Warto zorganizować krókie wyjście na spacer do parku, lasu (jeśli jest taka możliwość), ogrodu botanicznego. Zaproponuj dzieciom zabawę w detektywa, który poszukuje wiosny. Pytaniem pomocniczym może być: Co zmieniło się teraz? Jak wyglądał park zimą, a jak wygląda teraz?
- detektyw może robić zdjęcia lub nagrywać filmiki - świetny projekt dla klas 3 i starszych (jeśli są możliwości techniczne) - jako podsumowanie do tematów o wiośnie. Dzieci muszą poszukać ciekawych zjawisk, które dzieją się wiosną, sfotografować lub nagrać, następnie wyszukać informacji na ten temat. Ewaluacją projektu może być film, prezentacja, plakat, album ze zdjęciami.
- detektyw może również rysować, ciekawą roślinność, nazywać ją, zająć się poszukiwaniem zwierząt. Ewaluacją zabawy może być rozmowa o zwiastunach wiosny.
Zabawa ta może odbyć się również zdalnie, jako projekt w ramach zajęć (dzieci zapewne spacerują z rodzicami).
b) Wiosenne bingo. Na spacerze zaproponuj zabawę w bingo. Dzieci skreślają z planszy bingo, to co udało im się zobaczyć. Wygrywa ten kto skreśli 4 obrazki jako pierwszy w linii pionowej poziomej lub na skos.
c) Założenie ogródka szkolnego/ domowego. Założenie ogródka może być poprzedzone zajęciami o roślinach, co potrzebują rośliny do życia, lub jako podsumowanie zajęć o wiośnie. Możesz zaproponowac zasadzenie cebulek kwiatów wiosennych, roślin, które szybko wyrosną np. rzeżucha, cebula.
d) Dziennik obserwacji ptaków/ Dziennik drzew/ Dziennik obserwacji chmur. Już wyżej wspomniałam o dzienniku pogody. Jednak również można założyć dziennik obserwacji ptaków (jeśli celem naszym jest nauczenie dzieci rozpoznawania ptaków), dziennik drzew (gdy chcecmy zapoznać dzieci z gatunkami drzew i ich owocami, rodzajem lasów), dziennik obserwacji chmur (nauka rozpoznawania chmur).
e) Stworzenie książki o wiośnie. Ty zdecyduj, czy chcesz, aby była to książka typowo naukowa, w której dzieci umieszczają zebrane informacje o wiośnie, czy chcesz aby książka była typowym opowiadaniem wiosennym z ilustracjami.
2. Zabawy plastyczno- techniczne
Wiosna jest bardzo wdzięcznym tematem. Można tworzyć wiele pięknych prac, których tematem są:
A jakich aktywności wiosennych podejmiesz się w tym roku z dziećmi? :)
Mam nadzieję, że podobają Wam się pomysły i pomoce na wiosenne zajęcia. Jeśli są to dla Was wartościowe materiały dajcie znać w komentarzu lub udostępnijcie wpis. Dziękuję :)
