Zgodnie z obietnicą będę dzieliła się z moimi pomysłami na zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno- społeczne.
Będę wdzięczna za aktywność na blogu i w moich mediach społecznościowych. Za to, czym się dzielę nie oczekuję zapłaty. Liczę tylko na to, że będziecie aktywnymi obserwatorami, gdyż to pozwala mi na rozwój i daje motywację do dalszego działania.
Pierwszą fazą procesu grupowego jest faza orientacji i zależności (forming). Jest to faza kształtowania się grupy. Członkowie grupy się poznają, tworzą się normy działania, bądź je rozpoznają. Dlatego pierwsze kilka zajęć powinno poświęcone być integracji, tworzenie kontraktu. Bez tego, trudno nam (liderowi) będzie przejść do kolejnego etapu.
Pierwsze zajęcia ze swoją grupą poświeciłam na integrację i stworzenie kontraktu.
Na każdych zajęciach ustawiamy krzesła w koło. Zajęcia rozpoczynają się i kończą rundką.
Temat: Poznajemy siebie- integracja, stworzenie zasad panujących w grupie,budowanie bezpieczeństwa oraz wzajemnego zaufania.
Cele operacyjne:
a) Integracja grupy.b) Stworzenie zasad panujących w grupie – kontrakt.
c) Budowanie poczucia bezpieczeństwa oraz wzajemnego zaufania.
- przedstawienie się, prezentacja celu zajęć
- rundka – „Podaj swoje imię dodając do niego przymiotnik, który Cię opisuje. Wyjaśnij dlaczego taki właśnie przymiotnik.”. Po zaprezentowaniu siebie podaj piłkę kolejnej osobie.
Środki pomocnicze: piłka
Zabawa 1. Kto tak jak ja lubi
Uczestnicy siadają na krzesłach w kręgu (krzeseł jest o jedno mniej niż uczestników), jeden z uczestników wchodzi do środka kręgu i mówi: „Kto tak jak ja lubi …”, np. jeść lody. Te osoby, które też lubią jeść lody wstają i szybko zmieniają krzesło. Osoba, która zostanie bez krzesła, zostaje w kręgu i wymyśla rzecz, którą lubi.
Zabawa 2. Bank pytań
Każdy otrzymuje karteczkę z poleceniem, że ma napisać na niej pytanie, jakie zadałby koledze lub koleżance, chcąc ich lepiej poznać. Prowadzący zbiera karteczki, wkłada do pudełka, z którego wszyscy je losują i następnie odpowiadają na wylosowane pytanie.
Zabawa 3. BINGO
Prowadzący rozdaje każdej osobie długopis i plansze BINGO. Zadaniem każdego będzie odnalezienie tych osób, które spełniają poszczególne kryteria i zdobycie ich podpisu w odpowiednim kwadracie. Podobnie jak w grze bingo należy jak najszybciej zapełnić pola, tzn. zdobyć podpisy przy wszystkich wymienionych kategoriach. Kto pierwszy tego dokona krzyczy "Bingo." Gra toczy się do momentu, aż wszystkim uda się skompletować podpisy. Imiona nie mogą się powtarzać.
Załącznik : Plansza BINGO
Środki pomocnicze: plansze, długopisy
Zabawa 4. Węzeł gordyjski
Zabawa rozpoczyna się od zebrania wszystkich osób w jak największym ścisku. Następnie wszyscy podnoszą ręce do góry i na słowo "start" zamykają oczy i okręcają się ok 10 razy wokół własnej osi. Po dziesięciu obrotach, mając dalej zamknięte oczy, wszyscy na chybił trafił chwytają się za ręce. Następnie wszyscy otwierają oczy i w gąszczu skrzyżowanych rąk próbują się odplątać na nowo tworząc krąg. Zasada, która zdecydowanie utrudnia zabawę jest taka, że nie wolno odrywać rąk z uścisków. Należy więc główkować, obracać się, przechodzić nad sobą, kłaść się na ziemię itp. Jeśli uda się odtworzyć pierwotny krąg, wszyscy uczestnicy zasługują na wielkie brawa.
Po skończonym ćwiczeniu, prowadzący podsumowuje i pyta się uczestników, jak się czuli podczas tego zadania.
Zabawa 5. Tworzymy zasady naszej grupy ( kontrakt)
Ustalenie oraz zapisanie reguł i norm, jakie będą obowiązywały podczas całego cyklu zajęć. Kontrakt jest tworzony przez dzieci, każde z nich może podać swoją propozycje zasad. Prowadzący zapisuje zasady, wyjaśnia niejasności, ewentualnie podpowiada. W kontrakcie staramy uwzględnić takie zasady jak: szanujemy siebie nawzajem, zasada poufności, gdy jeden mówi reszta słucha, itp. Ważne jest aby wszyscy członkowie grupy zaakceptowali zasady i złożyli podpis pod kontraktem. Naszym podpisem będzie odrysowana dłoń, co jest równoznaczne z przestrzeganiem norm.
Źródło: Grudziewska E. (red.), Socjoterapia w pracy z dziećmi i młodzieżą. Programy zajęć.,wyd. Difin, Warszawa, 2015, s. 71.
- rundka podsumowująca. Prosimy uczestników o dokończenie zdania: „Podczas zajęć dowiedziałam/em się….”
Uczestnicy dostają piłeczkę i podają ją sobie mówiąc imię dziecka, do którego rzucają.
- zabawa kończąca spotkanie „ Zzum”
Wszyscy stają w kręgu, pierwsza osoba wraz z ruchem głowy przesyła dźwięk „zzum”. Osoba następna, ruchem głowy przesyła ten dźwięk dalej.
Źródło: Sawicka K. ( red.), Socjoterapia, wyd. Kompendium,Warszawa, 2010,s. 59
- Podziękowanie za spotkanie i pożegnanie uczestników.
Pani Wiolu, jest Pani świetna za to co Pani robi, jest tu pasja i serce 💓. Ściskam
OdpowiedzUsuńDziękuję za inspirację😄
OdpowiedzUsuńSuper przykłady.
OdpowiedzUsuńCzekamy na następne! Dziękuję :)
OdpowiedzUsuńwspaniałe!
OdpowiedzUsuń