Lodołamacze w pracy z grupą

Lodłamacze w kontekście pracy z grupą to ciekawe gry, zabawy, które będą integrowały grupę, budowały bezpieczeństwo i atmosferę na zajęciach i po prostu będą świetną zabawą. 

Jak często korzystacie z lodołamaczy podczas zajęć? Masz jakieś swoje ulubione gry i zabawy integrujące grupę?

Poniżej kilka propozycji ode mnie. Życzę udanej zabawy!

Tratwa

Na podłodze kładziemy rozłożone gazety (może też być duży pakowy papier). Stanowią one tratwy ratunkowe. Uczniowie krążą po sali. Na hasło „powódź" muszą wejść na gazetę/papier pakowy czyli być na tratwie ratunkowej. W trakcie zabawy stopniowo zabieramy kilka gazet/papierów. Dzieci starają się zmieścić na pozostałych tratwach, przy czym nie wolno się spychać i trzeba sobie pomagać. W końcu pozostaje tylko jedna tratwa, na której mają zmieścić się wszyscy uczniowie. Jeśli zespół klasowy jest mniej liczny to możemy papier pakowy złożyć na pół i wówczas mają zmieścić się na takim kawałku wszyscy. Możemy też próbować dalej zmniejszać tratwę znów składając ją na pół. Podczas omówienia zabawy zwracamy uwagę na to co pomagało w pozostaniu na tratwie, co ułatwiało realizację zadania.

Dwie prawdy, jedno kłamstwo

Każdy z uczestników mówi 3 zdania o sobie, 2 zdania prawdziwe, jedno fałszywe. Reszta uczestników zgaduje, które z nich jest fałszywe. 

Gra z papierem toaletowym

Podaj rolkę papieru toaletowego i pozwól każdemu wziąć dowolną ilość listków. Każda osoba będzie miała za zadanie powiedzieć tyle informacji o sobie, ile wzięła listków :)

Lista urodzin

Uczestnicy mają ustawić się według kolejności dnia i miesiąca urodzin. Nie mogą jednak mówić. Mogą porozumiewać się językiem gestów i działań. Wiek i rok urodzenia nie jest istotny, skupiamy się na miesiącu i dniu.

Poznaj kto to

Uczestnicy zapisują na kartkach po jednej ze swoich cech. Mogą to być takie cechy jak: wygląd, charakter, zainteresowania, ulubiony sport czy kolor, ulubiona zupa, posiadane zwierzątko domowe, itp. Następnie wszystkie kartki trafiają do jednego miejsca. Teraz możemy wybrać kilka wariantów tej gry: 1. Dajemy uczestnikom 5 minut (czas zależy od liczby graczy) na dowiedzenie się jak najwięcej o innych. Następnie każdy uczestnik losuje kartkę (i jeśli nie wylosował swojej) to musi zgadnąć kto jest na niej opisany.

2. Nauczyciel losuje kartki, a uczestnicy muszą próbować zgadnąć kto kryje się za wylosowanym opisem. W tym wariancie również można dać graczom chwilę na poznanie swoich kolegów i koleżanki z klasy.

Nazwij tę melodię

Zabawa polegająca na znanym teleturnieju "Jaka to melodia?". Możemy wykorzystać nagrane utwory muzyczne, lub każdy uczestnik wystukuję, nuci, gwiżdże a pozostali uczestnicy zgadują co to za utwór. 

Śmieszna a zarazem bardzo integrująca zabawa. Muzyka w końcu łączy ludzi :)

Imię wstecz

Każdy uczestnikzapisuje swoje imię na kartce od tyłu, składa i wkłada do miski, koszyczka.. Gdy wszystkie kartki zostaną zebrane, kolejno każdy wyciąga i czyta imię wstecz. Ktokolwiek z grupy odgadnieimię swojego kolegi/ koleżanki zdobywa punkt, a ten, kto ma najwięcej punktów na końcu, wygrywa.

Galeria szybkich portretów

Każdemu członkowi grupy zostanie losowo przydzielona inna osoba do narysowanie portretu w ciągu kilku minut.

Można to zrobić w dwóch wersjach:

- jawnej, osoba rysowana wie, kto ją rysuje

- ukrytej, czyli po skończonym rysunku, grupa zgaduje, kogo narysowała dana osoba. 

Który z powyższych propozycji spodobała Ci się najbardziej? 
 

Przeczytaj więcej...

Zabawy integracyjne cz. 2

Do zabawy potrzebny miły towarzysz i natchnienie, więc swoboda.

Janusz Korczak

Zapraszam Was do drugiej części zabaw integracyjnych. Gdyby Wam nie udało się przeczytać pierwszej  z nich, zapraszam tutaj:  ZABAWY INTEGRACYJNE CZ. 1

Zabawy te można wykorzystać w różnych grupach i klasach. Na pewno świetnie sprawdzą się jako przerywnik w lekcjach lub na początku formowania się grupy jako element pozwalający poznać się wzajemnie :) Dajcie znać w komentarzu jakie są Wasze ulubione zabawy integracyjne :) lub która podana przeze mnie Wam się najbardziej podoba :)

1. Gra w imiona

Dzieci siadają w kręgu. Pierwsza osoba mówi nazywam się… . Następna mówi: nazywam się …., a to jest …… i wskazuje swojego poprzednika. Przedstawiają się wszyscy siedzący w kręgu. Przy drugim okrążeniu do imienia można dodać coś charakterystycznego o danej osobie, np.: jestem wesoła Ania, a to jest smutny Miłosz.

2. Wszyscy ci, którzy ………

Dzieci siedzą w kręgu na krzesłach. Jeden uczestnik zabawy jest bez krzesła i staje w środku kręgu. On podaje hasła np.: wszyscy ci, którzy lubią zupę pomidorową. Wstają wtedy te osoby, które lubią zupę pomidorową i muszą zmienić swoje dotychczasowe miejsce. Osoba wydająca polecenia korzysta z okazji i w trakcie chwilowego zamieszania zajmuje wolne miejsce.

Inne polecenia:

- wszyscy ci, którzy mają na sobie coś czerwonego,

- wszyscy ci, którzy lubią cukierki,

- wszyscy ci, którzy mają siostrę,

- wszyscy ci, którzy mają długie włosy,

- wszyscy ci, którzy mają rower itp.

3. Ludzie do ludzi

Dzieci dobierają się parami. Osoba, która nie ma pary, kontroluje wykonanie i kieruje pracą dzieci mówiąc np.: nos do nosa, plecy do pleców, ręka do nogi itp. Kiedy powie: ludzie do ludzi, każdy uczeń zmienia swojego partnera. Zmienia się także osoba wydająca polecenia. Osoba, która zostanie bez pary, kontynuuje zabawę.

4. Otwarty krąg

Dzieci siadają w kręgu. Każde z nich kończy zdania:

- najlepsza rzecz, która zdarzyła mi się w tym tygodniu …………

- gdybym był zwierzęciem, to byłbym …..bo ….

- gdybym był owocem, to byłbym … bo ….

- gdybym był kwiatem to byłbym .... bo …..

- gdybym był sławną osobą, to byłbym …. bo…

- chciałbym napisać książkę o ……….

- od grupy oczekuję ……………..

- lubię gdy ………….

5. Walki kogutów

Uczniowie dobierają się parami. Zakładają ręce do tyłu i próbują wytrącić z równowagi swojego partnera. Następnie pary chwytają się pod rękę na haczyk (wolna ręka z tyłu). Skacząc na jednej nodze walczą z drugą parą. Potem trójki przeciwko trójkom, czwórki przeciwko czwórkom itd., aż dwa rzędy będą się przepychać. Prowadzący przypomina dzieciom o zachowaniu bezpieczeństwa podczas zabawy.

6. Pomnik grupy

Dzieci siadają w kole. Jeden uczeń wychodzi na środek i przyjmuje pozycję, zastygając w „posąg”. Grupa nadaje rzeźbie tytuł. Następny uczeń dołącza do osoby stojącej na środku i dodaje swój układ do pierwotnej rzeźby. Dzieci nadają jej nowy tytuł. Można kontynuować tworzenie rzeźby tak długo, póki nie powstanie pomnik całej grupy.

7. Łańcuch przyjaźni

Dzieci chwytają się za ręce, tworząc długi łańcuch przyjaźni. Osoba, która jest na początku łańcucha wykonuje polecenia podawane przez prowadzącego ( np. prowadź łańcuch powoli,

prowadź w całkowitej ciszy, prowadź szybko, prowadź skacząc na jednej nodze, prowadź w rytm melodii itp.) Polecenia podawane są szybko i po chwili następuje zmiana prowadzącego.

8. Moje prawe miejsce jest wolne...

Dzieci stoją w miejscu, blisko siebie. Tylko w jednym miejscu krąg jest przerwany. Osoba, która ma wolne miejsce z prawej strony rozpoczyna zabawę mówiąc: Moje prawe miejsce jest puste, zapraszam Maćka jako koguta. Osoba zaproszona musi jak najszybciej zająć wolne miejsce naśladując zwierzę. Teraz rozpoczyna zabawę ta osoba, która ma prawą stronę wolną. 

9. Krótkie polecenia w ruchu

Dzieci poruszają się w takt muzyki. W krótkich odstępach czasu wyłączam muzykę i wydaję krótkie polecenia, które uczestnicy wykonują. Gdy wszyscy zachowają się zgodnie z poleceniem, włączam muzykę. 

Polecenia: 

• uściśnij jak najwięcej dłoni, 

• popatrz w oczy kolegi lub koleżanki, 

• powiedź coś miłego koledze lub koleżance, 

• uściśnij jak najwięcej kostek u nogi,

 • złap kolegę lub koleżankę,

 • uściśnij jak najwięcej dłoni i powiedź: "Cześć", 

• naśladuj kelnerkę z pełną tacą szklanek, 

• podskocz do góry i krzyknij "Hura". 

10. Kto Cię woła? 

Jedna z osób odwraca się od grupy. Wyznaczony uczeń szeptem woła tę osobę po imieniu. Odwrócona próbuje odkryć, kto ją woła, poznając rówieśnika jedynie po jego cichym głosie, nie odwracając się.

11. Jajko, kura, superkura

Zabawa jest bardzo prosta, a jednocześnie dostarcza wiele śmiechu. :) Każdy z uczestników swobodnie chodzi po wyznaczonym terenie – wszyscy są „jajkiem”. Pokazują to trzymając przed sobą zaciśniętą pięść. Na sygnał prowadzącego, każde jajko szuka innego jajka i w parach grają w papier, kamień, nożyce. Osoba, która wygra staje się pisklakiem. Przykłada dłoń do ust, robiąc z nich „dziubek”. Teraz szuka ona innego pisklaka, z którym może zagrać. Natomiast osoba, która przegrała, nadal jest jajkiem i może szukać innego jajka, z którym może zagrać.

Gdy wygra, któryś z pisklaków, staje się kurą – robi sobie grzebień z dłoni na czubku głowy. Można wprowadzić zasadę, że jeśli nastąpi remis, należy poszukać innego gracza.

Zasada jest taka, że każde ze stadiów – jajko, pisklak, kura, mogą grać tylko ze sobą, czyli jajko z jajkiem, pisklę z pisklakiem , kura z kurą.

Kura, która wygra pojedynek, staje się superkurą, staje w miejscu i unosi rękę do góry. W tym momencie możemy zakończyć grę. Jeśli gra większa liczba graczy, możemy ustalić np. limit 5 superkur.

Przeczytaj więcej...

Zabawy integracyjne

Zabawy integracyjne, tak jak sama nazwa już nam mówi, są to zabawy których głównym zadaniem jest integracja grupy. Tak, tak wiem odkryłam Amerykę! :D Jednak temat trochę na czasie, szczególnie, że za chwilkę rozpoczyna się nowy rok szkolny, wielu z Was być może trafi do nowej grupy, klasy. Należy w tym momencie podkreślić, że moim zdaniem zabawy integracyjne powinny być powtarzane przez cały rok, nie tylko w tym pierwszym miesiącu. 

Bowiem zabawy integracyjne, dobrze przeprowadzone umożliwiają:

•  nawiązanie więzi wewnątrzgrupowej (jest to podstawowy składnik zapobiegania bullying'owi), 
• zdobycie zaufania (dzieci- dzieci oraz dzieci- nauczyciel), które daje poczucie bezpieczeństwa w grupie, 
• utworzenie przyjaznej atmosfery w grupie/ klasie, 
• poznanie członków grupy.
  

Zabawy integracyjne wpływają również kształcąco i wychowawczo na poszczególnych członków grupy. Stymulują rozwój dzieci w sposób twórczy, umożliwiają doskonalenie wiedzy o sobie i otoczeniu, a także kształcą sferę komunikacyjną i językową dzieci. 

Pamiętajmy o tym, że zabawy integracyjne stanowią kluczowy element w pierwszej fazie rozwoju grupy!

Poniżej zaproponuje Wam kilka zabaw integracyjnych, które mogą sprawdzić się w różnych grupach. Są to zabawy, które sama często wykorzystuje i znam z doświadczenia. Może ktoś z Was się zainspiruje :) 

Dajcie znać w komentarzu Wasze ulubione zabawy integracyjne :) 

PROPOZYCJE ZABAW INTEGRACYJNYCH

1.  Zabawa z kocem

Czas zabawy: 15 minut

Potrzebne materiały: koc/ chusta KLANZA

Grupa wiekowa: od 5 lat

Źródło: doświadczenie własne

Przebieg zabawy: 

Dwie osoby trzymają koc. Reszta dzieli się na dwie równe grupy, które stają po dwóch stronach owego koca. Jeden z uczestników w każdej grupie wysuwa się nieco do przodu, bliżej koca. Gdy to opada, osoby znajdujące się naprzeciwko siebie muszą jak najszybciej powiedzieć imię osoby znajdującej się naprzeciwko. Kto zrobi to wolniej, przechodzi do drużyny wygranej. Koc zostaje ponownie podniesione, a do przodu wysuwa się kolejna osoba. 

2. Daty urodzenia/ według alfabetu

Czas zabawy: 15 minut

Potrzebne materiały: kartki A4

Grupa wiekowa: od 7/8 lat

Źródło: doświadczenie własne

Przebieg zabawy:

Z kartonów A4 układamy na podłodze most, na który wchodzi każdy z uczestników w przypadkowej kolejności. Kiedy znajdują się już na tym moście, dowiadują się , iż muszą ustawić się według dat urodzenia/ imion alfabetycznie. Jeżeli jednak ktokolwiek dotknie podłogi, tonie. Można utrudnić zabawę, gdy dzieci będą starsze i muszą ustawić się w kolejności, ale w milczeniu.

3. Pląs „Stononga”

Czas zabawy: 10 minut

Grupa wiekowa: od 5 lat

Źródło: zuchy.zhp.pl

Przebieg zabawy:

Piosenka: Idzie sobie stonoga, stonoga, stonoga, aż się trzęsie podłoga, podłoga bęc.

Ustawiamy dzieci jak do „pociągu” i śpiewając piosenkę idziemy powoli do przodu. Na „bęc” stonoga się zatrzymuje i pierwsza osoba podnosi prawą nogę do góry mówiąc „pierwsza noga.” Później robi to druga osoba, trzecia osoba, i ....tak do końca. Następnie ostatnia osoba idzie na początek i od początku.

4. Sławne osobistości

Czas zabawy: 15-20 minut

Potrzebne materiały: kartki z napisem

Grupa wiekowa: od 8 lat

Źródło: zuchy.zhp.pl

Przebieg zabawy:

Wchodzącym do pokoju prowadzący przypina na plecach kartki z imionami sławnych osób/ postaciami z bajek/ zwierzętami itp. Każdy chodzi po pokoju i próbuje zgadnąć kim jest, zadając pytania pozostałym osobom. Zapytana osoba może odpowiadać tylko TAK/NIE.  Kiedy odgadnie kim jest, przypina sobie kartkę z przodu i chodzi dalej pomagając innym.

5. Do punktu

Czas zabawy: 15-20 minut

Grupa wiekowa: od 6 lat

Źródło:  M. Jachimska,  Grupa bawi się i pracuje, zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych,  wyd. UNUS, Wałbrzych 1994.

Przebieg zabawy:

Każdy uczestnik wybiera sobie dowolny punkt sali. Wszyscy chodzą po sali dopóki nie usłyszą STOP; na ten znak każdy biegnie do swojego wybranego punktu. Są możliwe różne instrukcje, w jaki sposób można się do tego punktu dostać, np.:
- powiedz CZEŚĆ każdej osobie którą spotkasz po drodze
- patrz w dół gdy idziesz
- biegnij kręcąc się w kółko
- skacz, kręcąc się w kółko
- idź tyłem
- idź z zamkniętymi oczami
- idź powoli
- idź jak najszybciej
- idź w sposób możliwie najbardziej skomplikowany (wybierz jak najdłuższą drogę)

Warianty: można próbować zrobić to bez użycia słów dla starszych dzieci.

6. Smok, księżniczka i rycerz

Czas zabawy: 15-20 minut

Potrzebne materiały: kartki z napisem

Grupa wiekowa: od 6 lat

Źródło:  doświadczenie własne

 Przebieg zabawy:

Zabawa oparta na zasadach gry w papier kamień nożyczki. Dwie grupy staja naprzeciwko siebie w szeregach, Po umówieniu się w swoich drużynach co pokazują, na trzy - cztery wykonują gest. Smok zjada księżniczkę, Rycerz zabija smoka, księżniczka pokonuje rycerza swym wdziękiem. Można zapisywać wyniki gry na tablicy. 

Gesty:
Smoki pokazują rękami gest paszczy
Rycerze gest ugodzenia smoka mieczem
A księżniczki dygają z wdziękiem/ lub np. posyłają buziaka.

7. Gorący kartofelek

Czas zabawy: 10 minut 

Potrzebne materiały: maskotka/ piłka

Grupa wiekowa: od 3 lat

Źródło: doświadczenie własne

Przebieg zabawy: 

Uczestnicy siedzą w kole i podają sobie z rąk do rąk "gorącego kartofelka" (piłka/ maskotka). Wybierają spośród uczestników zabawy osobę siedzącą w środku koła, tzw. "stoper", kórego zadaniem jest wołanie od czasu do czasu hasła "STOP!". Wtedy to uczestnik trzymający w danej chwili  "gorącego kartoflka" wypuszcza go z rąk. Sąsiedzi pocieszają osobę z "ziemniakiem"  kołysząc go delikatnie w przód i w tył, aż wypowie "DALEJ". Ziemniak wędruje znów od dziecka do dziecka, dopóki „stoper” nie zawoła „stop”.

Jakie są Wasze ulubione zabawy integracyjne? :) Dajcie znać w komentarzach :)

Przeczytaj więcej...